Drvo, jedan od najvažnijih domaćih resursa, ove godine se našlo u oštrom rascjepu između domaće potražnje i profitabilnog izvoza. Javno preduzeće i država ne uspijevaju da upravljaju stanjem gdje vlada ogromna potražnja, ali i želja mnogih da ostvare ekstra profit.
Teslićka kompanija Hemijska industrija “Destilacija” a.d. poslala je protekle nedjelje saopštenje medijima, istovremeno i Vladi Republike Srpske, da će morati obustaviti dio proizvodnje zbog nedostatka sirovina koje im je po ugovoru bilo dužno isporučiti Javno preduzeće “Šume Republike Srpske” (u daljem tekstu “Šume RS” ili Javno preduzeće), piše Mondo.ba
Izvor: banjaluka.net
U “Destilaciji” su rekli da imaju petogodišnji ugovor sa “Šumama RS”, da je ostvareno 63 odsto dogovorene isporuke ove godine i da će ako se slab tempo isporuke nastavi možda ugasiti pogone. Naglašeno je da je preduzeće na listi strateških preduzeća Vlade RS i najavljen je protesti sindikata radnika.
U “Šumama RS” potvrđuju količinu koju su isporučili “Destilaciji”, ali tvrde da je to “ista količina kao i prethodnih godina za navedeni period”.
Problem je, navode u odgovoru koji nam je dostavljen u petak, nedostatak izvođača radova i njihovo neizvršavanje ugovorom preuzetih obaveza pa nije izvršen planirani obim proizvodnje za posmatrani period. Međutim, u “Šumama” su imali šta da poruče i “Destilaciji”. Skreću pažnju da je Vlada Republike Srpske proglasila preko 50 drvoprerađivačkih preduzeća – preduzećima od strateškog značaja i da imaju istu obavezu prema svima.
“Napominjemo činjenicu da se jedino kupcu HI ‘Destilacija’ AD Teslić šumski drvni sortimenti isporučuju po najnižoj cijeni, odnosno po onoj cijeni po kojoj se isporučuju ugroženim kategorijama stanovništva. ‘Destilacija’ konstantno vrši pritisak na Javno preduzeće na način da prijeti obustavljanjem rada i zatvaranjem pogona, te na ovaj način dovodi u neravnopravan položaj sve ostale strateške drvoprerađivače”, rečeno nam je u JP “Šume RS”.
Izvor: banjaluka.net
U Resoru šumarstva i lovstva Ministarstva poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede (u daljem tekstu – Ministarstvo) kažu da da je osnovni proble loša realizacija proizvodnje šumskih drvnih sortimenata u okviru JP “Šume RS”.
“Proizvodnja kasni i ona je oko 85% u odnosu na dinamički plan Javnog preduzeća u cjelini. Pojedina šumska gazdinstva su jedva dostigla realizaciju proizvodnje u iznosu 60%. Upravo ta gazdinstva najviše zaostaju u isporuci sirovine”.
Ministarstvo je zatražilo od uprave javnog preduzeća da se odmah ponude novi ugovori (ili aneksi ugovora) sa onim šumskim gazdinstvima gdje postoje raspoložive količine ogrevnog drveta kako bi se prevazišao problem nedostatka sirovine u “Destilaciji”.
Međutim, zaostatak u proizvodnji nije jedini razlog slabe realizacije ugovora prema “Destilaciji”. Ogromna potražnja za ogrjevnim drvetom kao energentom je uticala na ovakvu situaciju.
Zvog toga je u Republici Srpskoj u toku nezvanični sukob u kojem su s jedne strane velika preduzeća kojima treba mnogo drveta, koje žele da nabave po ugovorenoj cijeni, a s druge strane – neutvrđen broj privatnih firmi ili uticajnih osoba koji takođe žele da se domognu jefitnog drveta, iscijepaju ga i prodaju u Italiju ili druge zemlje EU. Između svih njih je stanovništvo koje vapi za ogrjevom po iole pristupačnoj cijeni.
Javno preduzeće “Šume RS” je očigledno i bar djelimično žrtva, jer na veoma traženom resursu kojim u ime svih građana raspolaže, veći novac zarađuju neki drugi. Mondo saznaje da postoje firme koje i pored ugovora sa “Šumama RS” ili gazdinstvima sirovinu moraju nabavljati preko nazvaničnih posrednika, koji pomoću svojih veza i uticaja, mogu obezbijediti isporuku.
Iz dijela privrede stizale su informacije da veliku korist od preprodaje ovog državnog resursa ostvaruju posrednici i lokalni moćnici koji kontrolišu sječu, cijepanje, obradu i izvoz drveta (kontrolišu ili utiču na lokalna šumska gazdinstva). Informacije od upućenih kažu da su u pitanju privatne firme (ili pojedinci) koje zbog niske cijene drveta za urađeni posao traže drvo, a ne novac, a zatim ga preprodaju (prerađivačima – cjepačima), koji prodaju cijepano drvo u inostranstvo ili na domaćem tržištu.
U “Šumama RS” su za Mondo demantovali informacije da šumskim drvnim sortimentima plaćaju usluge radova u šumarstvu.
Izvoz cijepanog drveta je dozvoljen početkom oktobra kada je produžena zabrana izvoza peleta i drugih drvnih sortimenata. Drvoprerađivači su se tada javno žalili da imaju lagerovano 100.000 paleta drveta koje će propasti ako se ne prodaju, a istovremeno su se “Destilacija”, “Eko toplane” i “RS Silikon”, žalili da nemaju dovoljno sirovine.
Djelimična potvrda da veliki dio sirovine odlazi privatnim izvoznicima jeste potez ministarstva koje je u prethodnom periodu izdalo nalog Javnom preduzeću da do daljnjeg obustavi isporuku ogrjevnog drveta prema kupcima koji se bave cijepanjem i prodajom istog, te da se drvo prioritetno isporučuje stanovništvu, školama, “Eko toplani”, “Destilaciji”, “RS Silikonu” i drugim značajnim firmama i institucijama u Republici koje koriste drvo kao energent za vlastite potrebe.
“Ova mjera zbog velikog zaostatka u isporuci sirovine nije dala zadovoljavajuće rezultate”, priznaju u resoru.
Problem kašnjenja isporuka je u velikoj mjeri prouzrokovan nedostatkom radne snage u “Šumama Republike Srpske”, preduzeću koje je po podacima iz 2021. godine drugi najveći poslodavac u BiH (oko 4.800 zaposlenih). Na poslovima na terenu, sječe i otpreme šumskih sortimenata, nema dovoljno radnika.
Kao što je ranije u tekstu rečeno, izvođači radova (na sječi šume) kasne, pa zato kasne i isporuke iz “Šuma RS”.
U tom javnom preduzeću očekuju da se stanje popravi jer je Vlada odlučila da plati nabavku nove opreme izvođačima radova na sječi šume.
“Javno preduzeće očekuje da će se, nakon što je izvršena dodjela sredstva izvođačima radova, u vidu subvencija za nabavku dodatnih mašina, po osnovu odluke Vlade Republike Srpske, proces proizvodnje šumskih drvnih sortimenata odvijati neometano”.
U međuvremenu drvroprerađivači su odlučili da formiraju regionalna skladišta za drvo u Banjaluci, Prijedoru i Bijeljinina kojima bi se stanovništvo moglo snabdjeti ogrjevom po cijeni koja je ranije dogovorena sa Vladom RS: 180 KM plus PDV za jednu paletu.
Kupovina je ograničena na sedam paleta, a svaki kupac će morati pokazati ličnu kartu kako bi se kupovina evidentirala i spriječila eventualna kupovina većih količina i kasnija preprodaja.