Pravda za Suzanu? Ne. Tek samo još jedna presuda kojom se potvrđuje policijsko nasilje u službi režima i neposredna, višestruka i produžena diskriminacija kojom su ona, Davor Dragičević i više aktivista pokreta Pravda za Davida bili izloženi godinama.
Majka Davida Dragičevića, Suzana Radanović, dobila je pravosnažnu presudu protiv Republike Srpske, odnosno MUP-a RS, po tužbi podnesenoj još u decembru 2021.
Okružni sud u Banjaluci potvrdio je presudu Osnovnog suda, od 25.03.2025., kojom je utvrđeno da je tužena, Republika Srpska, putem MUP-a RS, primjenom represivnih mjera, izvršila neposrednu, višestruku i produženu diskriminaciju nad tužiteljicom, Suzanom Radanović, te je tuženoj RS, odnosno MUP-u, zabranjeno da nastavi sa diskriminatorskim ponašanjem.
Radi se o posljednjoj u nizu presuda koje su u posljednjih nekoliko godina, po svojim tužbama, dobili članovi grupe Pravda za Davida, uključujući tu i roditelje Davida Dragičevića, čija je do danas nerasvjetljena smrt, prije 7 godina i 8 mjeseci i skandalozno ponašanje vlasti u tom kontekstu (koja je pokušala da smrt predstavi kao nesrećni slučaj a da mladića kriminalizuje), uzrokovali, tokom 2018., dosad najmasovnije i najdugotrajnije proteste u istoriji Republike Srpske. Na banjalučkom Trgu Krajine na nekoliko velikih protesta okupilo se više desetina hiljada ljudi. Javnost je tražila istinu i pravdu, odnosno funkcionisanje pravne države. Vlast je uzvratila represijom, ugušivši proteste građana policijskim nasiljem, koje se još godinama nastavilo protiv aktivista grupe Pravda za Davida i njihovih simpatizera, ne različite načine.
Tužiteljica je dokazala da je MUP RS tokom 2018. i 2019. godine protiv tužiteljice i pripadnika grupe “Pravda za Davida” pokrenuo više od 160 prekršajnih postupaka zbog remećenja javnog reda i mira koji su okončani oslobađajućom odlukom i obustavom postupka, dok je u septembru 2020. godine navedeno Ministarstvo odustalo od postupka protiv 16 osoba koje su bile optužene za narušavanje reda i mira tokom okupljanja 30. decembra 2018. godine nakon čega je utvrđena diskriminacija i povreda prava tužiteljice na jednako postupanje u odnosu na ostale građane koja se ogleda u tome što je Suzani Radanović ograničena sloboda kretanja i izražavanja – navodi se u pravosnažnoj presudi Okružnog suda Banjaluka.
Kao i u nekim ranijim slučajevima, po tužbama Davidovog oca Davora Dragičevića i aktivista Pravde za Davida, Sud je presudio da je MUP RS provodio nasilje i diskriminaciju. No, slaba je to i zakašnjela satisfakcija i za Davidovu majku i oca i za Pokret i cilj oko koga su se svojevremeno okupljale desetine hiljada građana.
Jer ni danas, sedam godina i osam mjeseca od njegovog ubistva – nema pravde za Davida!
Nema odgovora na pitanje ko ga je ubio i nama kazne za ubice i odgovornosti za sve one iz sistema koji su učestvovali u prikrivanju dokaza, lagali i kriminalizovali žrtvu, nalazili opravdanja i obrazloženja za ubistvo mladog čovjeka, vrijeđali i maltretirali njegove roditelje, aktiviste i građane, oduzimali nam svima ljudska prava i slobode.
Tako da je na pitanje da li je ovo pravda za Suzanu, odgovor jasan: Ne. To je tek samo još jedna presuda kojom se potvrđuje zloupotreba vlasti i policijsko nasilje u službi režima i neposredna, višestruka i produžena diskriminacija kojom su ona, Davor Dragičević i više aktivista pokreta Pravda za Davida bili izloženi godinama. Pri čemu ni policajci, neposredni izvršioci nasilja, ni njihovi šefovi, a pogotovo njihovi politički nalogodavci neće za to odgovarati.
A pravda… kakva-takva, nastupiće onda kada je dobije David.
(N.N., Odgovorno)
