Na juče, 10.09.2025., održanoj sjednici Skupštine distrikta usvojena su dva zakona – jedan u prvom, jedan u drugom čitanju – po kojim je Distrikt bio prepoznat kao sredina koja nije pravno regulisala neke segmente izuzetno važne za kvalitet života svojih građana. Ili – još gore – kao sredina bez socijalne osjetljivosti prema nekim od najranjihijih društvenih kategorija.
Brčko distrikt, u aktuelnom mandatu, reagujući na inicijative udruženja građana, polako popunjava rupe u svom zakonodavnom okviru.
Naime, on još uvijek, recimo, za razliku od entiteta, nema zakon koji građanima omogućava da kroz formalnu i pravno obavezujuću proceduru pokreću građanske inicijative. Iz nevladinog sektora, koji vrši pritisak za njegovo usvajanje, upozoravaju da se radi o jednom od najvažnijih zakona za organizacije civilnog društva, neformalne grupe i pojedince, čiji nedostatak direktno utiče na stepen participativne demokratije u Distriktu.
No, s druge strane, na juče, 10.09.2025., održanoj sjednici Skupštine distrikta usvojena su dva zakona – jedan u prvom, jedan u drugom čitanju – po kojim je Distrikt takođe bio prepoznat kao sredina koja nije pravno regulisala neke segmente izuzetno važne za kvalitet života svojih građana. Ili – još gore – kao sredina bez socijalne osjetljivosti prema nekim od najranjihijih društvenih kategorija.
Prvi je Zakon o profesionalnoj rehabilitaciji, osposobljavanju i zapošljavanju osoba sa invaliditetom. Čiju je obavezu usvajanja, osim nekoliko lokalnih udruženja građana, naglasio i OHR. I čijim je jučerašnjim usvajanjem Brčko distrikt prestao biti jedina administrativno-teritorijalna jedinica u Evropi koja nema zakonski regulisanu ovu oblast.
Drugi je Zakon o roditeljima-njegovateljima u Brčko distriktu. Koji je takođe dugo čekan, dugo kreiran, a sada je usvojen u prvom čitanju i poslat na javnu raspravu (koja će se organizovati 17.09.2025.). I čije nepostojanje u zakonodavnom okviru Distrikta je ovdašnje roditelje i staratelje djece sa 100-postotnim invaliditetom činilo diskriminisanim u odnosu na roditelje i staratelje u entitetima, u kojim propisi koji regulišu ovu oblast i prava postoje.
Političari su, uobičajeno, puni hvale na svoj račun. I neka rješenja unutar zakona su zaista poboljšanje u odnosu na entitetska (uvaženi su neki zahtjevi sa protesta u entitetima). Ali, o sadržaju, odnosno kvalitetu usvojenih zakonska rješenja najbolje će suditi oni na koje se ona odnose.
Spomenimo, uostalom, da je juče, na ulazu u Skupštinu, poslanike dočekala aktivistica za ljudska prava sa transparentnom i protestom zbog određenih rješenja u Zakonu o profesionalnoj rehabilitaciji, osposobljavanju i zapošljavanju lica sa invaliditetom, tvrdeći da Zakon, u predloženoj formi, ne predviđa stvarnu afirmativnu mjeru koja bi omogućila zapošljavanje osoba s invaliditetom u ovom dijelu Bosne i Hercegovine, nego doprinosi i ohrabruje diskriminaciju.
Uglavnom, od predstavnika izvršne i zakonodavne vlasti, umjesto hvaljenja usvojenim rješenjima bilo bi mnogo bolje da su se izvinili građanima Distrikta, pogotovo onim na koji se ti zakoni odnose, zbog toga što ti zakoni nisu doneseni mnogo ranije. I da su izrazili zahvalnost udruženjima građana koja su na potrebu donošenja ovih zakona upozoravala. I da u nastavku pokažu spremnost da postojeća rješenja, po potrebi (a već se vidi ta potreba i već su spomenuta moguća poboljšanja, čak i na samoj sjednici Skupštine) mijenjaju u skladu sa potrebama i zahtjevima onih na koje se usvojeni zakoni odnose.
(N.N., Odgovorno)
