Centar za socijalni rad, Policija, Tužilaštvo, Gradsko vijeće i Gradonačelnik, kantonalna i entitetska vlast,… svi su pali na ispitu. I profesionalnog odnosa prema svom poslu i obavezama ali i elementarne ljudskosti.
Prolazi i dvadeset i drugi dan štrajka glađu Amele Bećirspahić, žrtve porodičnog nasilja, koja je zloupotrebom položaja i lošim radom institucija koje bi trebale da štite žrtve nasilja i pružaju im pomoć i podršku, te, ignorisanjem ili proglašavanjem se nenadležnim političara i tijela uprave, postala i žrtva institucionalnog nasilja.
Centar za socijalni rad, Policija, Tužilaštvo, Gradsko vijeće i Gradonačelnik, kantonalna i entitetska vlast,… svi su pali na ispitu. I profesionalnog odnosa prema svom poslu i obavezama ali i elementarne ljudskosti.
Žena žrtva nasilja, majka kojoj je prije mjesec i po dana, na krajnje sporan način, uz saglasnost institucija, oduzeto dijete, od oca nasilnika, kome je, u međuvremenu, zabranjeno približavanje djetetu i komunikacija s njim, štrajkuje glađu jer institucije ignorišu sudske pa i vlastite odluke o vraćanju joj djeteta, a oni ili lakonski raspravu o ovom slučaju odgađaju “za narednu sedmicu” ili odgovornost prebacuju na druge, proglašavajući se nenadležnim ili potpuno ignorišu slučaj. Ili, poput direktora Centra za socijalni rad, za vlastite greške i nesposobnost, izgovor nalaze u – djetetu. Ostavljajući mu, javnom zloupotrebom riječi traumatiziranog djeteta izloženog uticaju nasilnika, ožiljke za čitav život.
Pritom, čak i ona nakolicina koja je digla svoj glas u njenu zaštitu, nemoćna je da učini nešto konkretno. Pa nam predsjednica Komisije za ravnopravnost polova Predstavničkog doma Parlamenta Federacije BiH ovih dana ukazuje na poraznu činjenicu da je nedavno doneseni zakon mrtvo slovo na papiru, jer Ministar pravde i neke njegove kolege još nisu donijeli (i ne zna se kad će) podzakonske akte koji će omogućiti da zakon zaživi i da se u ovakvim slučajevima može reagovati sa Federalnog nivoa, oduzeti nadležnost lokalnom centru za socijalni rad, preispitati njegovo djelovanje itsl.
No, osim političara zakazalo je i civilno društvo. Sva podrška svela se na lokalnu organizaciju “Glas žene”, koja je otpočetka s Amelom i na građane koji joj prilaze, na Trgu, da je zagrle, iskažu joj poštovanje i saosjećanje. Ali je reakcija mnogobrojnih ženskih organizacija i udruženja u BiH izostala. Kao i organizacija koje se bore za ljudska prava ili pravnu državu, što su sve kategorije koje su u ovom slučaju ugrožene. Umjesto gromoglasne buke, na djelu je zbunjujuća i neprihvatljiva tišina.
A dvadeset druga noć štrajka glađu i spavanja na gradskom trgu je pred Amelom. Noć u kojoj najavljuju da će temperatura pasti skoro do nule.
(N.N., Odgovorno)
